Histrioniczne zaburzenia osobowości

dr Rosaria Lisi i giovanni turra

Celem warsztatu jest zapoznanie uczestników z narzędziami przydatnymi psychoterapeutom Gestalt, które ułatwiają rozpoznawanie histerii nawet w przypadkach, gdy ‘symuluje’ inne patologie (‘bardziej widoczne i rozpoznawalne’ dla współczesnych psychopatologów). Stworzymy warunki do zgłębienia poszczególnych części składowych hermeneutyki oraz gestaltowskiej praktyki klinicznej dzięki przedstawionemu modelowi relacyjności histerycznej. Uczestnicy poznają kontekst zaburzeń histerii we współczesnych czasach postmodernizmu oraz nauczą się rozpoznawania objawów i stosowania technik terapeutycznych.

Podczas warsztatu zaprezentowane zostaną przykłady z praktyki klinicznej, a ich wartość dydaktyczna umożliwi Ci zrozumienie modelu epistomologicznego i klinicznego. Taka metoda nauczania nawiązuje do teorii Gestalt, w której u podstaw leży prezentacja przypadków, które powinny być przyswojone poprzez ‘przeżucie’ koncepcji. Związek między jednostką a społeczeństwem w kontekście zaburzeń psychicznych stanowi interpretację (od dawna stanowiącą część teorii Gestalt, jak i psychologii klinicznej). Rosaria przedstawi różne perspektywy terapii Gestalt i histerii (La Rosa, 2014; Kogan G., 1989; Lamertz G., Lorenz M., 1989).

Teoretyczną część warsztatu rozpoczniemy od analizy semantycznej pojęcia histerii na podstawie rozprawy Perlsa, Hefferline’a i Goodmana “Terapia Gestalt”. Następnie uczestnicy będą mieli możliwość przypomnienia sobie teorii histerii Freuda (i re-interpretujących ją teorii feministycznych). Wreszcie powyższe teksty pozwolą nam odnaleźć nowe rozumienie, jak i kliniczne spojrzenie (z punktu widzenia podejścia Gestalt) na histerię rozumianą jako zbiór doświadczeń bezpośrednio związanych z ciałem, a charakteryzujących się przerwami w cyklu kontaktu oraz określonymi zaburzeniami osobowości, funkcji ID lub/i utratą funkcji Ego. Prowadzący wyjaśnią w jaki sposób dzięki nowemu spojrzeniu na histerię, relacyjna hermeneutyka jest odpowiedzią i rozwiązaniem na histrioniczne zaburzenia osobowości u pacjentów (przedstawione w DSM 5), jak integruje nową perspektywę kliniczną J. Mithell’a (autorka wprowadza relacje w rodzeństwie jako istotny element genezy histerii), jak adoptuje wyniki badań antropologicznych na temat języka histeryczności (L. Irigaray) oraz neuronauki na temat imitacji (V. Gallese).
Warsztat składa się z dwóch części: ‘Histeria współcześnie’ (podejmować będziemy wątki zaniknięcia lub/i wygaszania problemu, rozumienia pojęcia histerii, rozróżnienia pomiędzy antropologią a psychopatologią, historiiod psychoanalizy do terapii gestalt oraz części drugiej: ‘Histeria i odpowiedź terapii Gestalt (poruszać będziemy m.in. zagadnienia: schematu rodziny, przerw w kontakcie, funkcji Self, doświadczenia w ciele oraz przykładów i pracy na przypadkach).