Sylwia Bartnik

Jestem pedagogiem i certyfikowaną psychoterapeutką Gestalt. Swoje umiejętności terapeutyczne szkoliłam w Instytucie Integralnej Psychoterapii Gestalt w Krakowie. Ukończyłam studia na Wydziale Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji na UW. Doświadczenie zawodowe zdobywałam w pracy z dziećmi, osobami dorosłymi oraz rodzinami zagrożonymi wykluczeniem społecznym. Obecnie pracuję w jednej z warszawskich szkół oraz jestem współzałożycielką Fundacji Centrum Rozwoju Offka. Jestem współzałożycielką Pracowni Psychoterapii Dobre Więzi, gdzie prowadzę psychoterapię indywidualną osób dorosłych oraz szkolę początkujących psychoterapeutów w ramach programu stażowego.

Wierzę w moc psychoterapii i w to, że bliskość oparta na więzi jest nie do zastąpienia. Jako psychoterapeutka potrafię zbudować atmosferę bezpieczeństwa i zaufania, która jest niezbędna do pochylenia się nad własnymi problemami. Swoją pracę poddaję regularnej superwizji.

W Szkole Psychoterapeutów Gestalt prowadzę zajęcia z teorii i prakyki Gestalt oraz jestem opiekunką 2 i 3 roku.

Edukacja

• 4-letnia Szkoła Psychoterapeutów i Trenerów Grupowych, IIPG
• Wydział Nauk Społecznych i Resocjalizacji UW, mgr resocjalizacji

Certyfikaty

• Certyfikat Psychoterapeuty nr 178, PTPG

Specjalizacja

• Psychoterapia w obszarze problemów relacyjnych
• Psychoterapia zaburzeń osobowości
• Praca szkoleniowa na rzecz początkujących psychoterapeutów

Organizacje zawodowe

• Polskie Towarzystwo Psychoterapii Gestalt, członkini

Dlaczego zdecydowałaś zajmować się zawodowo psychoterapią?

Myślę, że do zawodu terapeuty wiodła mnie chęć zrozumienia własnego życia, własnych kolei losu. Doświadczenie osobistego rozumienia, porządkowania i przepracowywania swoich własnych dylematów, dało mi taki rodzaj przekonania, że być może ja teraz mogę towarzyszyć innym w takiej drodze, którą sama odbyłam.
Zdecydowałam się na studiowanie psychoterapii, żeby nauczyć się głębiej rozumieć siebie i innych. Miałam też wyraźną potrzebę pomagania innym ludziom, co przejawiało się w moich wyborach zawodowych od momentu studiów i pierwszych zawodowych praktyk. Jedna z pierwszych moich prac, polegająca na wspieraniu dzieci i rodzin ze środowisk zmarginalizowanych, uświadomiła mi, jak wiele w naszym życiu zależy od dobrze poprowadzonej, osobistej, zaangażowanej relacji. To mnie zafascynowało i zapragnęłam uczyć się relacyjnej pracy terapeutycznej. Moja bliska przyjaciółka była w tym czasie uczestniczką Programu Pomocy Psychologicznej. Za jej rekomendacją postanowiłam spróbować i ja. I tak rozpoczęłam moją drogę uczenia się psychoterapii Gestalt, której relacyjny wymiar i charakter zachwyca i porusza mnie stale.
Doświadczenie uczenia się relacyjnej pracy terapeutycznej bardzo wiele wniosło też do mojego osobistego, rodzinnego życia. Dziś mogę powiedzieć, że praca nad budowaniem doświadczenia dobrej uczuciowej relacji JA-TY jest zgodna z moim sercem.

Moja filozofia praktykowania psychoterapii

Wierzę w to, że osoby szukające psychoterapii poszukują towarzyszenia im w pokonywaniu wewnętrznych, osobistych i relacyjnych wyzwań. Że ważne jest współdzielenie doświadczenia, momentów, chwil. Wierzę w to, że tym co może być najbardziej pomocne, jest zbudowanie doświadczenia dobrej, osobistej relacji terapeutycznej, która pozwala pokonywać trudności i uczy tego, jak to jest, posiadać dobre odniesienie w postaci Innej Osoby. Bardzo wierzę w siłę zaangażowanych, osobistych spotkań, które mają moc leczącą i budującą. Są kojącą odpowiedzią na egzystencjalny ludzki niepokój w poszukiwaniu tzw Innego. Ta gestaltowska perspektywa ujmuje mnie i porusza głęboko. Jest to bliskie mojemu sercu, mojemu przeżywaniu świata.
Jednak najbardziej ze wszystkiego wierzę w siłę relacyjnej OBECNOŚCI. I w terapii Gestalt i w życiu cenię to chyba najbardziej.